|
ახლა კი გთავაზობთ სპარსელი შაჰების სურათების სერიას, რომლებიდანაც ორ ფოტოს გამოვყობ:
პირველი – საქართველოს ყველაზე დიდი მტრის და ამაოხრებლის – შაჰ-აბას I საფლავის ფოტო, რომელთან დაკავშირებით მინდა გაგახსენოთ ამონარიდი ინტერვიუდან ჟურნალისტ მაია ასათიანთან, რომელიც დაიბეჭდა შემეცნებით-გასართობ სამედიცინო ჟურნალში «ავერსი», 3 (21), 2006.
”– მოგეხსენებათ, იქ დიქტატურაა და ჟურნალისტებს ასე იოლად მოძრაობა არ შეუძლიათ. ამის თაობაზე წინასწარ უნდა შეუთანხმდე სპეციალურ სამსახურს. მეც შევატყობინე, რომ შაჰ-აბასის საფლავის გადაღება მინდოდა. გავოცდი, როცა აღმოვაჩინე, რომ არავინ იცოდა, სად იყო დაკრძალული მათთვის ესოდენ მნიშვნელოვანი ისტორიული პირი. დაუკავშირდნენ მეცნიერებს, ისტორიკოსებს, მოკლედ, უამრავი ხალხი შეაწუხეს, რომ ეს ადგილი როგორმე ეპოვათ. არადა, ჩვენთან ისტორიის ყველა სახელმძღვანელოში წერია, რომ შაჰ-აბასი დასაფლავებულია ქალაქ ქაშანში, ერთ-ერთ მეჩეთში.
ვიზიტის ბოლო დღეს დაგვირეკეს და გვითხრეს, ნებას გაძლევთ, დაათვალიეროთ, მაგრამ არ გადაიღოთო. დავკიდე ყურმილი და უცებ ძალიან ცუდად ვიგრძენი თავი – გამახსენდა ხალხი, რომელსაც ამ დღეებში შევხვდი, მათი დარდითა და მონატრებით სავსე სიტყვები... ახლა კი მივდიოდი იმ კაცის საფლავის სანახავად, რომელმაც ერთი ხელის მოსმით თაობების ბედი გადაწყვიტა.
ძალიან უბრალო სამარე აღმოაჩნდა შაჰ-აბასს: პატარა მეჩეთში იდო შავი ლოდი, რომელზეც ზემოდან სამშენებლო მასალები ეყარა. ძლივს მივხვდით, რომ სწორედ ეს იყო დიდი სპარსი მეფის განსასვენებელი.
უკვე წამოსვლის დრო იყო. უკანასკნელად შევავლე თვალი შაჰ-აბასის საფლავს, კაცისა, რომელმაც ჩვენს ქვეყანას ამდენი ტკივილი მიაყენა და უცებ საოცარი სიამაყე დამეუფლა: მისი სამარე სპარსეთში თითქმის აღარავის ახსოვს, ჩვენ კი ვცოცხლობთ და მის მიერ გადმოსახლებული ხალხი 400 წლის შემდეგაც ქართულად ლაპარაკობს, ნანატრ გურჯისტანზე ლეგენდებს ჰყვება და უმღერის!..”
აქვე მინდა აუცილებლად აღვნიშნო რომ შაჰ-აბასის საფლავი ნამდვილად ჭეშმარიტ და კრისტალურ ქართველს, ბატონ დოდო აბაშიძესაც მოუნახულებია...
|
