აქბარ მოყადასი – ჩემი მეკვლე

„აქბარ“ არაბული სიტყვაა და ქართულად ნიშნავს „დიდებას“. სწორედ ამ სახელის მქონე პიროვნება იყო ჩემს ოჯახში სტუმრად 2009 წლის 1 იანვარს. რა თქმა უნდა, კიდევ ერთი ქართველის სტუმრობა სასიხარულო იყო ჩემს ოჯახში, მაგრამ მისმა საჩუქარმა ყოველგვარ მოლოდინს გადააჭარბა – მან ჩემს ოჯახს აჩუქა სპეციალურად ჩამოტანილი ალავერდი ხან უნდილაძის ხიდის მაკეტი!

აქბარ მოყადასი (ზუბიტაშვილი) 1972 წლის 21 მარტს დაიბადა ირანის ისლამურ რესპუბლიკაში, ქ. თეირანში ირანში მცხოვრები ფერეიდნელი ქართველის ოჯახში. ბავშვობის წლები გაატარა ქ. თეირანში და ფერეიდუნშაჰრში. საშუალო სკოლა დაამთავრა ნაჯაფაბადში, შემდეგ კი სწავლა განაგრძო ქ. ყუმში, სადაც დაოჯახდა კიდეც. ყავს მეუღლე – მარზიე მარი ნაჯაფაბადი და ორი ვაჟიშვილი – 10 წლის მოჰამადჰოსეინ მოყადასი, დაბადებული 04.05.1998 წ. და 6 წლის მოჰამადმაჰდი მოყადასი, დაბადებული 15.04.2002 წელს.        ბატონი აქბარი უკვე მეექვსედ, 2008 წლის 30 დეკემბერს ჩამოსულა თბილისში (მისი ადრინდელი ვიზიტი საქართველოში იხილეთ 71-ე ქვეთავში). აქბარი თავისი ოჯახით, რუსეთის აგრესიის პერიოდში ორი კვირის განმავლობაში ბაქოში ამაოდ ელოდა საქართველოში შემოსვლის უფლებას. მაშინ იძულებული გამხდარა, უკან დაბრუნებულიყვნენ, ზაფხულში კი ისევ აპირებს ოჯახთან ერთად თავიანთ ისტორიული სამშობლოს მონახულებას.        აქბარ მოყადასი ცხოვრობს ირანში, ქალაქ ყუმში. არის ყუმის სასულიერო აკადემიის ფილოსოფიის მასწავლებელი. გამოქვეყნებული აქვს ათამდე წიგნი და არის მრავალი სამეცნიერო შრომის ავტორი, რომელთა ერთი ნაწილი გამოქვეყნებული აქვს ირანულ პრესაში. ამასთანავე არის ოცამდე წიგნის თანაავტორი. მისი ხუთი წიგნი ამჟამად სათარგმნელად არის გიორგი ლობჟანიძესთან.

თეირანი 150 წლის წინ		მუსულმანთა წმინდა ქალაქი მექა

ავტო-სადგომი		გაგრილების სისტემა მექაში

* * *

საახალწლო და საშობაო მილოცვები:

პაატა ვარდანაშვილი. თბილისი. საქართველო.

1. გიორგი, გილოცავთ ახალ წელს შენ და შენს ჯალაბს! მთელ ფერეიდნელ ქართველებს მოვიკითხავ გულში ჩახუტებით. ჩემო გემრიელო ფერეიდანის ქართველებო! ნეტავ შეძლება მომცეს უფალმა რომ ერთხელ მაინც შეგხვდეთ რომელიმეს რომ გულში ჩაგიკრათ და ჩემი სითბო და სიყვარული გაგატანოთ დანარჩენებთან. სურათებს რომ ვათვალიერებ ყველა ჩემი სისხლი და ხორცი მგონიხართ. მიყვარხართ!!!! უფალი იყოს თქვენი მფარველი სამშობლოს მონატრებულო ხალხო! შობას გილოცავთ, მრავალს მოსწრებოდეთ, მრავალჟამიერ! ცისანა ზურგაშვილი. საქართველო. თბილისი.        2. შობას გილოცავ გიორგი! „ჯვარცმული უფლის მადლი გფარავდეს, გლოცავდეს მუდამ დედა ქართლისა, გზას გინათებდეს ცხოვრების სავალს, შუქი კამკამა წმინდა სანთლისა!“ იხარე და იბედნიერე! დავით კასრაძე. საქართველო. თბილისი.        3. გიორგი, გილოცავ ქრისტეშობას, მრავალს დაესწარი ჩემო კარგო! ჯანმრთელი და ბედნიერი, შენს საყვარელ ხალხთან ერთად. მრავალჟამიერ, ალილო! გიორგი ამუზაშვილი. საქართველო. თბილისი.

"მისალოცი" - ვიდეო

4. გამარჯობა ჩემო მეგობაროვ! შენ ახალ წელი სიმთელითა! ახალ წელში გამარჯობა გაქონდეს და სიყვარული! საიდ ფანიაშვილი (ასფანანი). ფერეიდანი. ირანი.        5. გაუმარჯოს თანანერგებს და თანაფესვებს! გილოცავთ შობა-ახალ წელს ქართველებო! 2008 წლის მოვლენები არასოდეს არ დაგვავიწყდება ჩვენ ქართველებს. ყოველ წუთს უნდა გვახსოვდეს ჩვენი დაკარგული ტერიტორიები ქართველებო! ახალი წელის სიხარულებში და ზეიმებში უნდა გვახსოვდეს ის გმირები და ვაჟკაცები, რომელთაც არ დაიხიეს უკან და ნამდვილი ქართველივით სიცოცხლეს ბოლომდე იბრძოლეს წმინდა მიწა-წყალისათვის. უნდა გვახსოვდეს ის ბავშვი, რომელიც სამშობლოს გამო დაობლდა და ის ქალი, რომელიც საქართველოს გამო დაქვრივდა. ის დედა რომელმაც ბიჭი დაკარგა და ის მამა, რომელიც ამაყობს ამ შვილზე. ჩვენ უნდა ვისუნთქოთ საქართველოს გამო და რად ცხოვრობს ადამიანი, რომელსაც არ აქვს გულში სამშობლოს სიყვარული! გაუმარჯოს საქართველოს მოყვარულებს და ძირს საქართველოს მტრები. ჩვენ გავიმარჯვებთ! საიდ მულიანი. ფერეიდანი. ირანი.

6. გუგუა, ჩვენო მონატრებავ! გილოცავ ახალ წელს! სიხარული, ბედნიერება, წარმატება, ჯანმრთელობა და რაც მთავარია გამარჯვება, შენს ოჯახსა და მთლიანად საქართველოს. ასევე ვულოცავ ახალ წელს ჩვენს ფერეიდნელ მეგობრებს, რომლებმაც უხვად ცრემლი მომგვარეს მათი თბილი და გემრიელი სიტყვების გამო. ვიხაროთ, ვიმარჯვოთ, ვიბედნიეროთ, ჩემო აქაურო და იქაურო ქართველებო, ვიყოთ ერთად და ერთად გავიზიაროთ ჩვენი ნატანჯი ქვეყნის ჭირ-ვარამი!        გაიხარე ჩემო კარგო. შენც გლოცავ და შენს სტუმრებსაც, ვისი ზარიც გქონდა, ისინიც შენს სტუმრებად მიმაჩნია. შობას ვულოცავ ჩვენს ფერეიდნელ ქართველებს, დარწმუნებული ვარ, იესო ქრისტე თავის კალთას გადააფარებს მათ და მათ ოჯახებს. რა მნიშვნელობა აქვს ჩვენთვის, იმას, თუ ცხოვრებამ ისინი მუსულმანებად აქცია.        ჩემო ფერეიდნელებო, თქვენ ჩემთვის, ბედკრული საქართველოს შვილები ხართ, რომლებმაც ქართული ენა შეუნარჩუნეთ თქვენს შვილებს. მიყვარხართ, გეფერებით და იმედს არ დავკარგავ, რომ ოდესღაც შევხვდებით ერთმანეთს და ერთურთს ჭირ-ვარამს გავუზიარებთ. ქრისტეშობისა დღესაო, ლოცვას გიგზავნით ბევრსაო, იხარეთ, იბედნიერეთ, არ შეუშინდეთ მტერსაო. გფარავდეთ წმინდა იესო აწ და მრავალსა წელსაო. მედეა სიხარულიძე. აშშ.

7. ჩემო ძვირფასო ძმაო და მეგობარო, გილოცავ ახალ, 2009 წელს. გისურვებ ულევ ბედნიერებას, სიხარულს, სიყვარულს, ჯანმრთელობას, სამშობლოს ძლიერებას, მტრის დათრგუნვას, მოყვრის გამრავლებას... აღორძინებულ საქართველოში ყველა შენი სურვილის ფრთაშესხმას... იხარე და იბედნიერე მონატრებული სამშობლოს უერთგულესო შვილო. ღმერთი ჰფარავდეს შენ სავალ გზას და საფრენ ბილიკებს. "დაგბედებოდეს ნატვრის ახდენა და სიყვარული, ბავშვივით წრფელი"... ღმერთმა ბედი და იღბალი არ მოგაკლოს.        ჩემს ფერეიდნელ ქართველებს და უცხოობაში გადახვეწილ ყველა ქართველს ვისაც არ ავიწყდება "ვისი გორის არის"! განსაკუთრებით კი, მივესალმები იმ ქართველებს, რომლებიც მიუხედავად ყველაფრისა საქართველოში ცხოვრობენ, რათა ბედად გადარჩენილ ეკლესიის ნაწილს მაინც "ეშმაკები არ დაეპატრონონ".        ჩემო ფერეიდნელო თანაფესვებო! თქვენს გულისცემას ყურს რომ ვუგდებ, კიდევ ერთხელ ვრწმუნდები, რომ სულ ერთია მტერმა როგორც არ უნდა აგვჩეხოს, მაინც ვერ ამოგვძირკვავენ. ჩვენ ჯიშს მაინც არ უწერია გადაშენება და ჩვენს სამშობლოს გაცამტვერება. ღმერთმა ადიდოს და აძლიეროს სრულიად საქართველო. გაუმარჯოს დედამიწის ყველა კუთხეში მიმოფანტულ ქართულ გენს, ვისაც ერთადერთ სალოცავად სამშობლო გაუხდიათ! გაუმარჯოს 400 წლის სამშობლოს უნახავად ნალოც, ნაფიც და ნანატრ სამშობლოს! გაუმარჯოთ 400 წლის უნახავ დედის ერთგულ შვილებს!        შობის სასწაულმოქმედი მადლი და ბრწყინვალება შენს ოჯახს, სახატეს, შენს ფესვებს და ნერგებს, შენს მარჯვენას, შენს გულს და საქმეს! ნანა ფიცხელაური. გერმანია.        8. კარგი ქართული გამარჯობა და გახარება! შობის ბრწყინვალე დღესასწაულს გილოცავ! მრავალი მშვიდობიანი და ბედნიერი შობა გათენებულიყოს შენს ოჯახში! „შობის ღამე დგებაო, სასაწაული ხდებაო, წმინდა სანთელს ანთებენ ფანჯრის სარკმელზედაო. შობის ღამეს მოვიხმობთ დედა ღვთისმშობელსაო, სახლი მისი სტუმრობით, მადლით აგვევსებაო, შობის ღამე დგებაო, ქრისტე იბადებაო, ყველა სასწაული ხომ შობის ღამეს ხდებაო!“ ელზა ძაველური. აშშ.        9. ჩემო საყვარელო საქართველოს მოქალაქეებო! მინდა პირადად მოგილოცოთ ახალი წელი და საქართველოს ერთიანობა გისურვოთ! აუცილებლად დადგება დრო, როცა ჩვენი უთანხმოებანი წარსულს ჩაბარდება და კვლავ ერთიან, ძლიერ სახელმწიფოში ვიცხოვრებთ ერთად, სიყვარულში და ურთიერთგაგებაში! HAPPY NEW YEAR! გიზო უჯარმელი. აშშ.        10. ყველას გილოცავთ ქრისტეშობას. მრავალს დაესწარით, გამრავლდით და გაძლიერდით! დიდხანს იცოცხლეთ! გფარავდეთ ღმერთი!        გუგუა! გახსოვს, რომ მთხოვე, დაწერე და გამომიგზავნეო. ბევრი მაქვს დაწერილი ჩემი ხელით. არავითარი მწერალი და შემოქმედი არ ვარ, უბრალო ქართველი კაცი ვარ, ქართველებს მონატრებული. ესეც გაუგზავნე ჩვენს და-ძმებს.        მიწას, რომ მოვლა და პატრონობა სჭირდება, ეს სიბრძნე, ბავშვობიდან გვასწავლეს ქართველებს. "ქალაქელი" კაცი მქვია, მაგრამ გულით და სულით "სოფლელი" ვარ. ბავშვი ვიყავი და ერთი სული მქონდა, როდის მოვიდოდა არდადეგების დრო, სოფელში წავეყვანე მშობლებს. ის ყველა, სოფლელი ბავშვის "სიამეც" ვნახე და საკუთარ თავზეც გამოვცადე. ბევრი "თავგადასავალი" შემიძლია გავიხსენო. ჯერ ისევ სკოლაში ვსწავლობდი, საკმარისი იყო, სამდღიანი დასვენებაც, რომ გვქონოდა, დიდუბის ავტო-სადგურზე, პირველ ავტობუსს მივყვებოდი, შუა ქართლის ერთ-ერთ ულამაზეს სოფლისაკენ. მე, ძალიან მიყვარს სოფელი და ყველა იქ მაცხოვრებელი.        გავიდა დრო. სტუდენტი ვიყავი და მაინც ვპოულობდი დროს, “გავარდნილიყავი"-ხოლმე, ჩემს ჯიგრებთან სათევზაოდ, სანადიროდ და საქეიფოდ. იმ ულამაზეს ადგილებში, სადაც ჩვენი წინაპრები ლაღობდნენ მანამდე. მყავს სანათესაო, ბიძაშვილ-მამიდაშვილები ბლომად. უფროსი მამიდაშვილი, ძალიან დაემსგავსა ჩვენს დიდ პაპას, გარეგნობითაც და ცხოვრების წესითაც. საერთოდ, მე ვარ ყველაზე უფროსი წლოვანებით, ჩემს ბიძაშვილ-მამიდაშვილებში. მოვეკიდეთ ოჯახებს. გავმრავლდით.        ერთხელაც, ძალიან მომენატრა და მოვინდომე მომენახულებინა ჩემი უფროსი მამიდაშვილის, ჩემი ძმის პატარა ოჯახი. ყველამ კარგად ვიცით, ჩვენ ქართველები, და-ძმას ვეძახით, სისხლით ნათესავს. ვეფხვია ჰქვია ჩემს ძმას. უფროსი შვილი, ხუთი წლის ჰყავდა, მეორე მაშინ სწავლობდა სიარულს. ვაჟკაცების მამაა. ნოემბრის თვის დასაწყისი იყო. ქართლში, თუ არ იზარმაცებ და გვიან შემოდგომაზე ვაშლის ხეებს გარშემო შემოუბარავ, შრომას დაგიფასებენ ვაშლის ხეები, გაზაფხულზე კიდევ უფრო გაგიადვილდება ხის მოვლა. ვაშლის ხემ ამაგის დაფასება იცის. ბევრ ოჯახს ინახავდა და ინახავს დღესდღეობითაც.        მივედი სახლში და რძალს ვეკითხები: – ამ თავსხმაში, სად დადის შენი ქმარი მეთქი? წვიმა მოდის ისეთი, ორ ნაბიჯზე არ ჩანს არაფერი. წასულა სამუშაოდ ბაღში და უფროსი შვილიც გაუყოლებია. მანამდე მზიანი ამინდი ყოფილა. სიგარეტი გამოლევია და სახლში გამოუგზავნია პატარა ბექა. ბავშვს წაუღია სიგარეტი და "სპიჩკა". ამ დროს, წვიმას მოუსწრია. დედამისს, პატარაც ვერ მიუტოვებია და ვერც უფროსს გამოჰკიდებია. მაგ გაწამაწიაში მივუსწარი. თავსხმაა. მანქანით ბაღებისკენ ვერ გადავიდოდი. მოვიხურე "პლაში" და გავუყევი. მივედი და რაც მე ვნახე, მთელი ცხოვრება არ დამავიწყდება.        მამამისს, კალთაში ეჯდა ეს პატარა ბოკვერი და მხრებით იყო გადაფარებული, თვითონ-ღაპაღუპით ჩამოსდიოდა ცრემლები. პატარა ბექა, სულმთლად სველი იყო, სიგარეტი და ასანთი – მშრალი. დამინახა და მიცნო: – მამას, პაპილოსი მაინც მოუტანეო. ბავშვი, თურმე გულში იხუტებდა, არ დასველდესო. ეს, ხუთი წლის პატარა ქართველმა გააკეთა და სთქვა, მამის გულში ჩახუტებულმა. დამიჯერეთ: არ გაწყდება ქართველი ერი! გიორგი ელჩიბეგაშვილი. აშშ.        11. ძვირფასო ქართველებო! გილოცავთ ახალ, 2009 წელს და გისურვებთ თქვენს ოჯახებთან და ახლობელ ხალხთან ერთად ჯანმრთელობას და კეთილდღეობას. გისურვებთ, რომ საქართველოს მტერი მალე დამარცხებულიყოს და ისევ გაერთიანებული ვყოფილიყავით. ჩეხეთის რესპუბლიკის თავმჯდომარეობა ამა წლის პირველ ნახევარში საშუალებას გვაძლევს კიდევ უფრო მეტი ყურადღება მივიქციოთ საქართველოს პრობლემების მოსაგვარებლად – არც ერთი რუსი ჯარისკაცი არ უნდა იდგეს ჩვენს მიწაზე. კიდევ ერთხელ გილოცავთ ყველას ახალ, 2009 წელს და დაესწარით მრავალს! პატივისცემით, ჯიმი დაბრუნდაშვილი. ჩეხეთი. პრაღა.

P.S. ახალი წლის პირველ დღეს, საახალწლო სუფრასთან კიდევ ერთი ზარი შემოვიდა ათასწლოვანი, ასკოშკიანი, ოქროს პრაღიდან! უცნობმა თანამემამულემ ახალი წელი მომილოცა და მთხოვა სუფრაზე მისი სადღეგრძელო შეგვესვა, შემდეგ კი მის სახელზე სანთელი ამენთო... რა თქმა უნდა, მისი თხოვნა მაშინვე შევასრულე და იერუსალიმის წმინდა სანთელი ავანთე... შემდეგ კი ჩეხეთში ქართული სათვისტომოს თავმჯდომარის, ბატონ ჯიმი დაბრუნდაშვილის ტელეფონის ნომერიც მივეცი, ვინიცობაა თუ გაუჭირდებოდა, მისთვის რომ მიემართა...        პატარა ლირიული გადახვევა: შემოდგომაზე, კახეთში ყოფნისას ჩემი მეგობრის, გივი ალადაშვილის დაბადების დღეზე ვიყავი, რომელმაც სუფრა სიღნაღთან ახლოს, წმინდა გიორგის ეკლესიის ეზოში გაშალა. უცნობი თანამემამულე პირველად მაშინ შემეხმიანა... როცა გაიგო სადაც ვიყავი, მთხოვა მის სახელზე წმინდა გიორგის ხატის წინ ერთი სანთელი ამენთო... მისი თხოვნა მაშინაც შევასრულე და მის სახელზე ორი სანთელი ავანთე...        ღმერთო ძლიერო, ყველა ქართველი კეთილ გზაზე ატარე და ხელი მოუმართე...

გიორგი ალავერდაშვილი. 2009 წლის 5 იანვარი.        P.P.S. გამარჯობა ძმაო, მოკლედ – დიდი მადლობა! რაც შეეხება შენს „უცნობ მეგობარს“ ჯერ არ დაურეკავს. ჩემი ტელეფონი ხომ იცის ახალი 721 647 748. მე აქ ყველა (თითქმის) ქართველი მიცნობს. ჩეხეთში და საერთოდ ევროპაში მიღებულია რომ, როცა უცხო პიროვნება გირეკავს, ჯერ საკუთარი თავი უნდა წარმოგიდგინოს. როცა მე ტელეფონს ვპასუხობ, ყოველთვის ვამბობ ჩემს გვარს... და ვინც რეკავს, ისიც იგივეს აკეთებს. ასე რომ, თუ კიდევ დაგირეკავს, სახელი და გვარი ჰკითხე, ყოველნაირად დავეხმარები რაც შემიძლია! ახლა კი ისევ „ფერეიდანში“ უნდა შევიდე. შენი სიმღერები გულზე საამოდ მეფინება, როცა ვუსმენ. კარგად გაქვს მოფიქრებული და გაკეთებული. მოკითხვით, ჯიმი დაბრუნდაშვილი.        P.P.S. ჯიმი, ძმა ხარ!!! შენ წარმოიდგინე ჩემმა „უცნობმა მეგობარმა“ კიდევ დამირეკა, ოღონდ ახლა უკვე საფრანგეთიდან!!! დელიკატურად ვთხოვე, მაგრამ მაინც არ გამიმხილა თავისი ვინაობა... აინტერესებდა პარიზში რომელიმე მართლმადიდებლური ეკლესიის მისამართი. ამ დროს სამარშრუტო ტაქსით სახლში ვბრუნდებოდი... მეტი რა შემეძლო და ვურჩიე ლუვრში მოენახულებინა მართლმადიდებლური ხატები, მაგრამ მას მოქმედი ეკლესია ესაჭიროებოდა. სახლში მისვლისთანავე შევეხმიანე ჩემს მეგობარს, ლუკა მელუა ბარნოვს. აი, მისი პასუხიც: წმინდა ნინოს ეკლესია 16 – 18 Rue (kucha) de la Rosiere, Paris 75015. წირვა: ყოველ კვირა დილას (მამა არჩილი) Luka Melua. რა თქმა უნდა ეს მისამართი მაშინვე ვაცნობე. მე თვითონაც დაბნეული ვარ...        WEBSITE STORY        საფრანგეთი: წმინდა ნინოს ეკლესიის მეოთხმოცე წლისთავი (ფრანგულ ენაზე).        FRANCE : THE EIGHTIETH ANNIVERSARY OF THE GEORGIAN ST NINO PARISH (French language).        FRANCE : LE 80ÈME ANNIVERSAIRE DE LA PAROISSE GÉORGIENNE STE NINO (Langue française).        – ისტორია – History – Histoire        http://www.colisee.org/article.php?id_article=1078        – მამა გრიგოლ ფერაძე: ბიოგრაფია – Father Grigol Peradze: Biography – Père Grigol Péradzé: Biography:        http://www.colisee.org/article.php?id_article=2451        – მამა ელია მელია: ბიოგრაფია – Father Elie Melia : Biography – Père Elie Mélia : Biographie        http://www.colisee.org/article.php?id_article=2452        Géorgie: la paroisse Sainte Nino de Paris        TEXTE INITIAL LE 30 MARS 2004 jeudi 30 octobre 2008, par Mirian Méloua        Après l'invasion de la Géorgie par l'Armée rouge en 1921, le gouvernement s'exile en France. La communauté géorgienne forte d'un millier de personnes comporte des composantes musulmanes, juives, catholiques et orthodoxes. La composante orthodoxe est majoritaire. L'un des principaux initiateurs de la Paroisse Sainte Nino est le Prince de Svanétie, Ilamaz Dadèchkéliani, secrétaire de la Légation de la République de Géorgie en France. Akaki Tchenkéli, ministre plénipotentiaire, soutient le projet.        La paroisse Sainte Nino de Paris est créée en 1929 par trois actes fondateurs, un épitre du Patriarcat oecuménique de Constantinople (29 avril), la déclaration des statuts de l'association cultuelle au Journal Officiel français (23 août) et la ratification des statuts par l'Exarque du Patriarcat oecuménique pour l'Europe occidentale et du Nord (17 septembre).        Elle demeure sous la juridiction et la protection du Patriarche oecuménique de Constantinople.        Différents recteurs y officient.        L'archimandrite Grigol Péradzé, professeur de patrologie à la Faculté de théologie orthodoxe de l'Université de Varsovie, en est le premier recteur : il y célèbre sa première liturgie le 31 mai 1931. Il périt dans le camp de concentration d'Auschwitz en 1942 (1).        Le prêtre Nicolas Zabakhidzé lui succéde en 1943 avant de rejoindre l'Argentine en 1949.        L'archiprêtre Elie Mélia, professeur à l'Université de théologie orthodoxe de Paris, occupe la charge de 1949 à 1988 (2).        L'archiprêtre Gabriel Henry (1988) et l'archimandrite Méthodious Alexiou (1988 à 1993), détachés par le Métropolite Jérémie, lui succèdent avant que la tradition d'un prêtre géorgien ne renaisse.        L'archiprêtre Artchil Davrichachvili est nommé recteur de la Paroisse en 1993. Né en France, il est ordonné prêtre en décembre 1992 par le Métropolite Jérémie à la cathédrale orthodoxe grecque Saint Etienne de Paris.        Les cérémonies religieuses sont exercées selon le rite orthodoxe, accompagnées de chants liturgiques, en langue géorgienne, dans un local appartenant à la paroisse depuis 1973 (3). L'Association Cultuelle a parfois recours à l'église catholique Saint Jean-Baptiste de Leuville - sur - Orge, commune d'exil de la Ière République de Géorgie (4), dont le cimetière accueille un "carré géorgien" de 500 sépultures (5).        La cérémonie de Pâques (selon le calendrier julien) constitue l'une des cérémonies les plus importantes ainsi que la cérémonie anniversaire du 26 mai 1918, date de la proclamation de la Ière République de Géorgie. La cérémonie pour la fête de Marie est traditionnellement pratiquée à Leuville - sur - Orge, avec procession et bénédiction des hommes, des animaux et des biens.        Notes:        (1) Géorgie et France: biographie du Père Grigol Péradzé (1899-1942)        (2) Géorgie et France: biographie du Père Elie Mélia (1915-1988)        (3) Paroisse Sainte Nino: 6 - 8 rue de la Rosière, 75 015 Paris. Secrétariat de l'Association cultuelle Sainte Nino: 6 rue Bucourt, 92 210 Saint Cloud.        (4) La Ière République de Géorgie en exil en France        (5) Le "carré géorgien" du cimetière communal de Leuville-sur-Orge Voir aussi http://www.samchoblo.org/agf_parois...        Géorgie, bibliographie: religions        Грузия: приход Св. Нино де Пари        Подлинный текст 30 марта 2004 года Четверг, 30 октября 2008 года Мириан Mélou        После вторжения в Грузию со стороны Красной Армии в 1921 году правительство в изгнании во Франции. Грузинское сообщество решительно тысяч человек включает в себя компоненты мусульманской, иудейской, католической и православной. Этот компонент имеет большинство православных. Одним из главных инициаторов Приход Св. Нино является принц Сванетии, Ilamaz Dadèchkéliani, секретарь дипломатического представительства Республики Грузии во Франции. Акакий Tchenkéli, полномочный министр, поддерживает проект.        Приход Св. Нино де Пари "был основан в 1929 году тремя основателями актов, Послание Вселенского Константинопольского Патриархата (29 апреля), заявление об ассоциации богослужения во французском Официальном вестнике" (23 августа), и ратификации Статута Экзарх Вселенского Патриархата в Западной Европе и Северной (17 сентября).        Он остается под юрисдикцией и защитой от Вселенского Патриарха Константинопольского.        Различные ректоров будет обслуживать. Архимандрит Григола Перадзе, patrology профессор факультета православного богословия в Варшавском университете, является первым президентом: он отпраздновал свой первый литургии 31 мая 1931 года. Он умер в концентрационном лагере Освенцим в 1942 году (1).        Священника Николая Zabakhidzé удалось ему в 1943 году, после чего вернулся в Аргентину в 1949 году.        Протоиерей Melia Эли, профессор Университета православной теологии в Париже, приняла обвинения с 1949 по 1988 год (2).        Протоиерей Гавриил Генри (1988), а архимандрит Méthodious Алексиу (1988 по 1993 год), прикомандированные Митрополит Жереми, прежде чем удалось его традиции грузинского священника может возродиться.        Протоиерей Artchil Davrichachvili был назначен ректором прихода в 1993 году. Родился во Франции, он был рукоположен в сан священника в декабре 1992 года митрополит Жереми Греческий православный собор Святого Этьена Париже.        Религиозные обряды проводятся в соответствии с православным обрядом, в сопровождении песнопения литургического языка Грузии, в комнате, принадлежащих к приходу в 1973 году (3). Ассоциация поклонения иногда используется Костел Святой Жан-Батист де Leuville - на - Ячмень, общие ссылки Первой Республики Грузия (4), в котором находится кладбище "Грузинский площадью 500 захоронений (5).        Празднование Пасхи (в соответствии с Джулианом календаря) является одним из самых важных церемоний и годовщины церемонии 26 мая 1918 года, дата провозглашения Первой Республики Грузия. Церемонии праздника Марии традиционно практикуется Leuville - на - Ячмень, с благословения и процессия людей, животных и товаров.        Примечания:        (1) Грузия и Франция: биография отца Григола Перадзе (1899-1942)        (2) Géorgie et France: biographie du Père Elie Mélia (1915-1988)        (3) Св. Нино Приход: 6 - 8 RUE DE ЛА-РОЗЬЕР, 75 015 Париже. Секретариат Ассоциации поклонения Святой Нино: 6 RUE Bucourt, 92 210, Санкт облаков.        (4) Первый Республики Грузия в изгнании во Франции        (5) квадратные грузинского "Городское кладбище Leuville-сюр-Orge См. также www.samchoblo.org/agf_parois ...        Грузия, библиография: религиями        ირანი: გიორგი ალავერდაშვილის ინტერნეტის საიტი (ქართულ ენაზე).        Iran : Giorgi Alaverdashvil’s website (Georgian language).        Iran : Site géorgien de Giorgi Alaverdashvili (Langue géorgienne).        http://www.fereidani.ge პატივისცემით, ლუკა მელუა ბარნოვი. * * * "უფალო ღმერთო" - ვიდეო http://www.youtube.com/watch?v=ZEufZ3jZhlo